Rennend door het leven

Sinds maart dit jaar heb ik mezelf overgegeven aan het hardlopen. Het gaat best aardig. Het kostte even tijd voordat ik daadwerkelijk ging beginnen, vervolgens raakte ik geïntimideerd door de powermarketing rondom sportkleding- en accessoires en deed ik het mezelf aan om mee te doen aan een heuse 5-kilometer. Die heb ik afgelegd in ruim 32 minuten, wat niet slecht is als je bedenkt dat we de eerste kilometer ongeveer gewandeld hebben. Met een paar duizend lopers tegelijk proberen over smalle pittoreske bruggetjes en nauwe steegjes te komen lukt niet, kan ik je verzekeren. De euforie was na afloop groot en het ijsje dat ik van vriendlief na afloop van de wedstrijd als beloning kreeg smaakte bijzonder goed!

De zucht naar dure sportkleding heeft geen grip op me gekregen door de goede tips die ik kreeg van andere bloggers. Zo heb ik inderdaad een goed(koop) hardloopshirt via de K.ruidvat gescoord, een sport-bh via de A.ction en een regen/windjack bij de A.ldi. Voor de winter zal ik nog een lange hardlooplegging moeten aanschaffen, maar ik weet nu dat behalve eerdergenoemde winkels ook S.capino, B.ristol en P.luto prima plekken zijn om goedkope hardloopkleding te kopen.

Ik heb inmiddels een loopgroepje gevonden die elke week in het park onder begeleiding van een trainer loopt. Je betaalt 25 euro voor een 10-strippenkaart. Elke keer dat je komt lopen, wordt er een strip afgestempeld. Kun je een keer niet, is dat geen probleem. Je hoeft je dan ook niet schuldig te voelen, want een keer overslaan kost je niets. We krijgen ook wekelijks een trainingsschema opgestuurd. In totaal lopen we 3x per week, 1 keer onder begeleiding en 2 keer zelf.

Afgelopen week heb ik mezelf iets gegund waar ik al een tijdje over na zat te denken. Ik liep al maanden te hannesen met de stopwatch van mijn smartphone en een gratis ren-app die je tijd, snelheid, route etc. bijhoudt, maar dit ging niet naar wens. Mijn smartphone in een band om de bovenarm zat niet lekker, ik kon er onderweg niet goed op kijken en bij intervaltraining moest ik de phone er elke keer weer uithalen. Met een telefoon in je hand lopen is ook niet fijn. Conclusie: voor veel lopers werkt (een gratis app op je) smartphone prima, maar voor mij niet.

Dus... ben ik gegaan voor een G.armin gps-horloge, de meest simpele versie. Dit horloge vertelt me onderweg de tijd en de snelheid en geeft na 1 kilometer aan wat mijn rondetijd is. (Het geeft ook het aantal verbrande calorieën weer, maar dat interesseert me weer wat minder).  Ook kan je er een intervaltraining inzetten. Eenmaal thuis kan ik hem aansluiten aan de computer en naast alle bovenstaande gegevens ook de route zien die ik gelopen heb. Misschien denk je nu: lekker boeiend, maar ik ben er echt ontzettend blij mee!

Het horloge heeft me 99 euro gekost. Geen kleine uitgave, maar het past begrotingstechnisch binnen het recreatiebudget :) De avond dat de bestelling afgeleverd zou worden lag ik als een kind zo opgewonden voor de deur. Ik wist niet hoe snel ik het pakje open moest maken om dat ding uit te proberen. Helaas duurde dat nog even, omdat het horloge nog opgeladen moest worden. Maar daarna kon ik er meteen mee aan de run. Heeft dit verhaal iets met consuminderen of financieel bewustzijn te maken? Ja, in zekere zin wel. Ik merk dat ik, doordat ik niet zo vaak 'luxe' dingen koop, mijn plezier des te groter is als ik een keer wel iets aanschaf voor mezelf. Op deze manier blijft het bijzonder en geniet je er extra van. Door niet meteen over te gaan op directe behoeftebevrediging en de tijd te nemen om na te denken of en waar je je geld aan wilt besteden, wordt de waarde en het plezier ervan groter.

Herken je dit? Wanneer heb jij jezelf voor het laatst iets gegund?