Cyberfrenic

Cyberfrenie is een mooie term voor verslaving aan het internet. Het internetgebruik komt daarbij niet langer voort uit noodzaak, maar vanuit een innerlijke drang. Ik voelde me enigszins cyberfrenic toen bleek dat ons internet niet meer werkte. De stekker van de modem werd eruit gehaald en weer in het stopcontact gestopt. Niets. De modem werd gereset. Niets. De modem kreeg een hard reset te verduren. Nog steeds niets. De modem werd liefdevol toegesproken. Helemaal niets. Tja, toen was het tijd om de klantenservice te bellen. Heeft u de stekker er al uit gehaald en weer ingedaan? Ja. Heeft u de modem al gereset? Ja. Zitten alle snoertjes en draadjes goed. Uhh..volgens mij wel ja. Afgesproken werd dat er een monteur naar de wijkcentrale zou gaan om te bekijken of er een externe storing was en dat deze monteur anders bij ons langs zou komen. Het kon al met al wel drie tot vijf werkdagen duren voordat het opgelost zou zijn.

Drie tot vijf werkdagen geen internet...het is me wat. Dat wordt geen blogjes meer lezen. Of schrijven. Geen nieuws. Geen internetbankieren. Geen uitzending gemist. Geen online recepten. Geen online afhaaleten (dat is trouwens positief). Geen mail. Geen "hoe-heet-dat-ook-al-weer" google zoekacties. Wat een leegte.

Dat klinkt natuurlijk hartstikke dramatisch en overdreven, maar internet speelt ongemerkt toch wel een belangrijke rol in mijn leven. Ik heb het idee dat ik het daadwerkelijk nodig heb. Geen televisie is nog tot daar aan toe (het bevalt me uitstekend zonder irritante reclames en hersenloze programma's), maar internet...Volgens de VN is internet ondertussen zelfs een fundamenteel mensenrecht. Nu lijkt me dit, zolang er nog mensen zijn die in deze wereld honger lijden, iets te hoog gegrepen, maar het geeft wel aan wat voor positie internet in de wereld ingenomen heeft. Wij hebben 32 euro per maand over voor het internet van 50 Mb. Daarnaast heb ik er 6 euro extra voor over om ook internet op mijn telefoon te hebben. In theorie zou ik dat makkelijk kunnen besparen.

Er zijn dan ook mensen die bewust kiezen om te leven zonder internet abonnement. Wil je iets op internet opzoeken? Je schrijft het op en zodra je een keer tijd hebt ga je naar de bibliotheek of een café met gratis wifi en zoekt het op. Het dwingt je dan meteen om erop uit te gaan. Hiermee voorkom je dat je je uren vult met niet-productief surfen op het internet. Als je thuis bent kun je de tijd in plaats daarvan vullen met nuttige zaken. Volgens sommigen geeft het, naast de besparing, ook een hoop rust zonder internet.

Ik zou het een uitdaging vinden om te proberen 40 dagen te leven zonder internet. Vooralsnog zijn we er hier nog niet helemaal klaar voor. Toen partner wist dat hij een avond alleen thuis zou zijn (zonder mij en nog erger...zonder internet) heeft hij de modem nog een keer aan een streng onderzoek onderworpen. Wat bleek: een van de draadjes van de hoofdaansluiting was eruit geschoten. Waarschijnlijk omdat de kat hier altijd vol enthousiasme langs rent. Hoe dan ook, ik kon de internetprovider melden dat het bezoek van de monteur niet langer nodig was. Daarnaast kon ik meteen vol enthousiasme dit blogje gaan typen. En onzinnige filmpjes kijken. What a waste of time. Maar wel lekker.