woensdag 21 augustus 2013

Van de rijkdom in de drup


Bron: nationalgeographic.com landvanmelkenhoning.blogspot.nl Van de rijkdom in de drup

EenVandaag was afgelopen zaterdag gewijd aan het onderwerp armoede. Bestaat armoede in Nederland eigenlijk wel? Volgens het EV opiniepanel bestaat armoede in Nederland wel degelijk. Ook bij mensen van wie je het niet verwacht. Zo komen we in de uitzending de vijftigers Ron en Jacqueline tegen. Ron had een erg goede baan en nam een ton per jaar mee naar huis. Met die ton hadden ze een hypotheek van 8 ton en woonden ze in een mooi huis. Ondertussen verhuisden ze naar een ander huis met een hypotheek van 1,1 miljoen. Dit was 2008, het jaar waarin de huizenmarkt hard in elkaar klapte en het oude huis onverkoopbaar bleek waardoor Ron en zijn vrouw met dubbele hypotheeklasten zaten. Als klap op de vuurpijl verloor Ron zijn baan. Het ene huis is door de bank verkocht voor 6 ton en het andere huis voor 7 ton. De totale restschuld is 6 ton. Ron en Jacqueline zitten nu in een schuldhulpverleningstraject en moeten rondkomen van 50 euro per week.

Jeetje! Als je dit soort verhalen hoort, krijg je toch het kippenvel op je armen. Dit echtpaar was voor Nederlandse maatstaven rijk te noemen. Als je dan terug moet naar 50 euro moet dat een hard gelag zijn.
Maar het roept toch ook wel vragen op. Hoe kun je nou met gezond verstand 8x je inkomen gaan lenen (eerste hypotheek van 8 ton met inkomen van 1 ton)? Is het wel handig om een duur huis te kopen als de ander nog verkocht moet worden? Waarom was Ron niet beter voorbereid op baanverlies?
De antwoorden kunnen we zelf al invullen. Banken deden toentertijd helemaal niet ingewikkeld over een lening van 8x het inkomen, dus waarom zouden Ron en Jacqueline er dan wel moeilijk over doen? Iedereen kocht toen een huis terwijl het oude huis nog te koop stond. En de werkloosheid was dermate laag dat de kans dat je je baan verloor en de kans dat je niet snel weer een nieuwe baan zou vinden verwaarloosbaar klein was. En sparen hoefde niet, want het kopen van een huis was de beste investering.

Een aantal dingen vind ik heel herkenbaar hoor. Zo dacht ik na mijn afstuderen ook dat vanaf nu het leven me toe zou lachen. Dat men misschien niet zo zat te wachten op pas afgestudeerden of mensen met hoogstens drie jaar werkervaring, daar ging ik niet van uit. De hoogte van het hypotheekbedrag bleef weliswaar binnen de perken, maar bij het bepalen van de maximale maandlast was wel gerekend met (en op) twee stabiele inkomens. De 10.000 euro die ik bij elkaar gespaard had werd in no time uitgegeven aan zaken als duur servies en een design stoel toen we ons huis betrokken, waardoor er nauwelijks meer sprake was van een buffer. Er was een portie tegenslag voor nodig om wakker te worden uit deze droom.

Voor Ron en zijn vrouw lijkt die wake-up call te laat te komen. Of het nu hun eigen schuld is of de schuld van de crisis, feit is dat je 6 ton schuld op je 50ste waarschijnlijk niet meer weggewerkt krijgt in dit leven. Ik vond het een interessant programma en ik heb veel respect voor de mensen die hun verhaal willen doen. Maar hoe boeiend het programma ook was, het ergerlijke aan deze uitzending vond ik de manier waarop de 'schuldenaren' in de slachtofferrol werden gezet en de overheid als een soort reddende engel werd neergezet die het maar allemaal voor ons moest regelen. Zou het niet veel beter zijn om met z'n allen wat meer aan bewustwording en financiële volwassenheid te gaan werken? Zouden ouders dit niet als 'standaard' onderdeel van de opvoeding moeten gaan zien? En ik weet het, er wordt al veel bij de scholen neergelegd, maar zou dit niet bij uitstek een onderwerp zijn om op de basisschool al te introduceren? Jong geleerd is oud gedaan. Zouden ook de media niet een (nog grotere) rol kunnen vervullen bij het 'normaliseren' van budgetteren en financiële planning? Wat de media nu lukt (mensen aanzetten tot kopen) zou toch ook andersom moeten werken?  Natuurlijk zullen er altijd schrijnende situaties blijven bestaan waardoor mensen financieel in de problemen komen. De maakbare samenleving bestaat nu eenmaal niet. Maar wellicht helpt dit om herhalingen van ' de casussen Ron'  zoveel mogelijk te voorkomen. Want eigen schuld of niet, dit soort financiële sores of armoede leiden tot veel (onnodig) leed.

8 opmerkingen:

  1. Inderdaad denk ik ook,dat kinderen meer financieel bewust moeten worden. Maar of ze dat op school of thuis leren,die "volwassenheid"moet allereerst een vaardigheid van de opvoeders zijn. En dat is juist de groep,die nu soms op de blaren zit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Positief voor dit echtpaar is dat ze omdat ze in een traject zitten met 3 jaar klaar zijn, dan is de schuld weliswaar niet afgelost maar deze wordt dan wel kwijtgescholden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, en daar heb ik dan wel weer veel moeite mee, want daar draait de rest van de maatschappij dus voor op. Ze hebben gegokt, en verkeerd, is dat zielig... Nee, ik vind het ronduit stom dat je op die leeftijd, met zo'n salaris nog geen enkele reserve hebt. En natuurlijk 'iedereen' deed het, maar ja zelf nadenken is toch ook een optie.. Nee, dit stel heeft niks met armoede te maken. Julia

      Verwijderen
  3. Eens met Izerina. Helaas zie ik in mijn omgeving best veel mensen van rond de 50/60 die echt niet goed met geld om kunnen gaan. En wat je zelf niet kan, is ook lastig om aan anderen te leren...

    Ik denk dat het eerder aan je karakter ligt of je 'goed bent met geld'. Als ik mijn zusje met mezelf vergelijk, dan gaan wij er heel verschillend mee om... En mijn ouders doen het ook weer anders dan wij...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik ben het ook eens met Izerina, de taak ligt als eerste bij de opvoeders. School zou wel een ondersteunende rol daarin kunnen spelen. Wij proberen onze jongens ook bij te brengen dat ze nooit moeten gaan lenen voor bijv. een auto of telefoon (studie of huis vind ik iets anders). Oudste is vrij serieus, maar de jongste?? Ze zijn nu 16 en bijna 15, we zullen het zien later...
    Wat betreft het echtpaar in de uitzending: ik wil niet echt oordelen, maar persoonlijk vond ik het mensen die altijd mooier, duurder en luxer wilden,
    mensen die nooit tevreden zijn met wat ze hebben. Feit blijft wel dat de situatie waar ze in beland zijn zeer vervelend is. Maar ik had meer te doen met de weduwe met haar kinderen...
    Groetjes, MB.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mijn man en ik hebben de uitzending ook gezien en waren verbaasd dat ze met een inkomen van een ton zoveel hypotheek mochten hebben. Was die ton dan netto per jaar? Met een ton bruto kun je volgens mij niet rondkomen als je 8 ton hypotheek hebt. Of het was aflossingsvrij, maar dan nog snap ik die banken niet en die mensen al helemaal niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik begrijp dat niet hoor. Je hebt nog altijd je eigen verantwoordelijkheid en helemaal als je een gezin hebt. Ook al heb je een topsalaris, je weet dat er altijd onverwachte dingen kunnen gebeuren. Wij hebben toen ook gekeken voor een huis en het bewust niet gedaan, puur omdat het onrealistisch was en omdat ik gevoelsmatig een strop om mijn nek voelde. Huis is dus niet gekocht.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik ben het grotendeels wel eens met de kritische noten: waarom zoveel lenen, waarom geen buffer, eigen verantwoordelijkheid, niet altijd maar groter en luxer willen. Maar toch vind ik het ook wel knap dat dit echtpaar hun verhaal wilde vertellen. Het zet mensen toch even aan het denken. En tja, ook als je bij jezelf te raden gaat...kuddegedrag is mensen helaas niet vreemd :s

    BeantwoordenVerwijderen

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...