Missie geheelonthouding geslaagd

Hehe, de vastenperiode is ten einde.  Missie geslaagd, het is me gelukt om gedurende deze tijd alcoholvrij door het leven te gaan. Waren er moeilijke momenten? Jazeker! Als je bij de Griek zit en je krijgt een vrolijke Ouzo voor je neus geschoteld, moet het uit je tenen komen om het drankje onaangeroerd te laten staan. En bij een ietwat saaie feestavond tijdens een werkconferentie maakt een drankje het meestal een stuk leuker. Al nippend aan de sinaasappelsap merk je pas goed hoe zinloos de gesprekken zijn en hoe giechelig sommige collega's worden na een stuk of wat drankjes.
Maar verder viel het allemaal reuze mee. Het voelde goed om nee te kunnen zeggen en controle te hebben over mijn eigen lichaam en niet te snel mee te gaan in gewoontes en ingesleten patronen.
Wat eigenlijk nog wel het meest uitdagende en spannende was, is om uit te leggen aan anderen dat je er bewust voor kiest om een tijdje niets te drinken. Vaak word je toch een beetje meewarig aangekeken. Er wordt direct of indirect gevraagd of het dan zo zorgelijk met je drankgebruik gesteld is. Het is toch wel een beladen onderwerp, heb ik gemerkt. Als ik nu had gekozen voor bijvoorbeeld 40 dagen niet snoepen, was dat voor mensen een veel makkelijker, luchtiger onderwerp geweest. Maar stoppen met alcohol, dat is toch wel een Ding. Via via kwam ik op de website terecht van Anja Meulenbelt. Zij schrijft over haar bewuste keuze om te stoppen met het drinken van alcohol; haar oude gewoontes, de redenen om te stoppen, de positieve gevolgen voor lichaam en geest en bovenal de reacties van de omgeving op haar beslissing.

" Dit is de idiote paradox in onze samenleving, die speciaal van toepassing is op drank. Het is geheel geaccepteerd als genotmiddel, het is totaal geïntegreerd in onze cultuur, en tegelijkertijd is er een groot taboe op wat mensen zien als alcoholisme. Mensen die te dik zijn kunnen gepest en gediscrimineerd worden, maar je mag openlijk over diëten praten, of over hoe moeilijk je het hebt om op te houden met roken. Maar wie besluit om te minderen of op te houden met drinken vertelt dat misschien aan zijn beste vrienden en familie, maar je bent wel gek als je publiekelijk ermee voor de dag komt. Ook bij de eerste afleveringen van deze verhalen gebeurde precies wat ik verwachtte: een aantal mensen komt me vertellen dat ze het ‘moedig’ vindt, en een aantal lui komt op mijn weblog even met modder gooien: ja, altijd al gedacht dat je een zuiplap was. Of met zo’n meewarige stem: tjee, ik wist niet dat jij een drankprobleem had. Want dit is het idee in onze cultuur: je mag drinken, je moet zelfs drinken anders ben je niet gezellig, maar pas op: het is een grote schande om van drank afhankelijk te zijn ook als we allemaal heel goed kunnen weten dat het spul verslavend is. En hoewel er honderdduizenden mensen in Nederland zijn die op regelmatige basis meer drinken dan goed voor ze is, moeten we vooral ontkennen dat we zelf ook al aardig onder de invloed zijn. Want dan worden we een geval."

Ik heb erg veel respect voor de keuze van Anja. Toch vind ik het voor mezelf goed geweest, zo'n 40-dagentijd. Vanavond wordt de fles geopend en op het leven geproost. Wordt er van het wijntje genipt en intens genoten. Maar ik ben blij dat deze uitdaging me echt iets gebracht heeft:  een extra stukje bewustwording rondom dat ogenschijnlijk argeloze, maar oh zo maatschappelijk geaccepteerde en heerlijke glaasje rode vocht.

Meer, meer, meer!

IK WIL MEER!
Zo, dat is gezegd. Klinkt niet zo bescheiden, of wijs of volwassen, deze zin. Toch heb ik het gezegd. Eerst zachtjes tegen mezelf, toen tegen mijn partner, nu op deze blog en uiteindelijk ook tegen de baas. Die gaf me gelijk. Ik mag gezien mijn taken en prestaties wel wat meer verdienen. Niet dat ik nu meteen al de gevolgen zie op het loonstrookje hoor. Er zijn tenslotte verschillende bazen binnen de organisatie die er eerst allemaal iets van mogen en moeten vinden. En het is natuurlijk nogal wat: meer willen in tijden van crisis en reorganisatie. Je mag blij zijn als je überhaupt je baan mag houden. Afwachten dus.

Ik heb mezelf aan de ene kant overtroffen door om meer te vragen. Voor jezelf opkomen wordt beoordeeld als iets goeds in onze prestatie-maatschappij. Groei ligt ook in de lijn der verwachting. Als je hard werkt, leer je meer, ontwikkel je jezelf meer en verdien je uiteindelijk meer. Logisch.

Maar soms, op van die momenten dat ik mezelf vanaf een afstandje gadesla, vind ik mezelf een ontzettende grote verwende muts. Want ik voel me eigenlijk ontzettend rijk. We zijn gezegend met twee inkomens en leren aldoende steeds meer de belangrijke dingen te waarderen en minder aan onnodigheden uit te geven. Er blijft dus best wat geld over om in de spaarpot te stoppen. Dat is uiteraard geen overbodige luxe, dat sparen. Ik denk dan aan een buffertje voor het geval het even tegenzit en straks pensioen en hypotheek aflossen. Maar goed, meer is niet echt nodig. Daarbij zal ik ook bij gebrek aan meer niet minder hard gaan werken of het werk minder leuk vinden. Ik doe het namelijk niet alleen voor het geld, maar omdat ik denk dat het werk dat ik doe over het algemeen van meerwaarde is.

En toch raak ik straks teleurgesteld als meer er toch niet in blijkt te zitten. Want dan ga ik mezelf weer vergelijken met anderen. Die verdient meer, en die, en die, en die. Terwijl ik hetzelfde werk doe, of harder werk, of, of...Schijnt hardnekkig in onze menselijk aard verankerd te zijn, dat vergelijken.

Lekker onlogisch en tegenstrijdig allemaal hè?

Homo Adidas

Zo, ik heb inmiddels weer eens die ene knoop doorgehakt. Je weet wel, de Sportknoop. Ga ik wel of niet sporten? Welke sport dan? Wanneer dan? Hoe duur dan? Toch wel alleen dan? Of dan samen? Met wie dan?
Ik was (gelukkig) nooit een kind dat onder druk van ouders moest en zou sporten. Maandag voetbal, dinsdag dansen, woensdag hockey, donderdag volleybal, vrijdag schaatsen en zaterdag en zondag wedstrijden in de diverse uithoeken van het land. Dat soort werk. Ik denk dat mijn ouders, zonder dat ze het wisten, aanhangers waren van Midas Dekkers. Die heeft een boek geschreven waarin hij op Dekkerse wijze onze drang naar sporten ridiculiseert. In plaats daarvan mocht ik dan wel op muziekles. Daar worden kinderen slim van, zeggen ze.

Hoe dan ook, ik heb jarenlang niet gesport. Niet dat je het kon zien. Misschien wel qua motoriek, maar ik ben en blijf slank. Daar hoeven geen sportschoenen, zweetbandjes en hartslagmeters aan te pas te komen. Tot een aantal jaren geleden. Op een gegeven moment sportte ik drie dagen in de week. Twee avonden badminton en zondag 's ochtends spinning. Tot ik het op een gegeven moment beu was om na werk snel wat eten door mijn strot te duwen, een half uur te fietsen, dan te sporten en altijd net te laat uitgeput in bed te liggen en de volgende ochtend te constateren dat ik hondsmoe was. Daarnaast realiseerde ik me na wat financiële tegenslag dat sporten vooral erg duur was. Ik stopte ermee. Met alles. In een keer. Ik kan niet langer sociaal wenselijke antwoorden geven als het over sporten gaat. Wat  doe ik doordeweeks? Ik hang 's avonds lekker op de bank en kijk een serie op de laptop. Zondag ochtend vul ik de ochtend met heeeel lang over mijn koffie doen. Niks sportiefs aan. Wel erg relaxt.

Waarom dan nu toch weer over sporten nadenken? Omdat het toch ook wel lekker is om te sporten. Fysieke inspanning maakt je hoofd leeg,  zorgt dat je stress afneemt en geeft je zo'n lekker high gevoel. Een soort goedkope drugs. Ik begon na te denken over hardlopen. Dat is gratis, kan ik doen wanneer het uitkomt en zo lang het uitkomt. Het bleef echter bij nadenken. Tot nu toe. Ik heb namelijk met een tweetal collega's afgesproken om toe te gaan werken naar een hardloopwedstrijd. Die ligt nog maanden vooruit, maar helpt als stok achter de deur om een daadwerkelijke start te maken.

Afgelopen week dus een eenmalige investering gedaan in hardloopschoenen (kosten: 5 euro, vanwege de VVV-bonnen die ik nog had liggen). Daarnaast via een van de collega's een mp3 trainingsprogramma voor op de Ipod gekregen. Nu moet ik alleen nog beginnen. Voorgenomen startdatum is maandag aanstaande voordat ik naar werk ga. Dat is vroeg, erg vroeg. Moet nog ervaren of ik dan vooruit te branden ben. Mijn gevoel zegt me dat me dat beter gaat lukken dan 's avonds na het werk. Kwestie van uitproberen. Als het niet bevalt, stop ik gewoon weer. Hang de hardloopschoenen aan de wilgen. Hoef daarbij geen abonnementen op te zeggen. Moet hoogstens weer sociaal onwenselijke antwoorden gaan geven als het over sporten gaat.
Homo Adidas is coming! Wordt vervolgd!

Mysterieus shoppen en marktonderzoek

Je moet alles een keer geprobeerd hebben in je leven...dat geldt dus ook voor mysteryshoppen en meedoen aan een marktonderzoekje.
Het begin is vrij makkelijk: je schrijft je in op een website en houdt de 'aanbiedingen' in de gaten. Als je  mee wilt doen, meld je je aan. Bij het marktonderzoek moet je soms eerst een vragenlijst invullen om te bepalen of je wel onder de doelgroep van het onderzoek valt. Bij het mysteryshoppen moet je een korte motivatie geven en de datum aangeven waarop je denkt de winkel te kunnen bezoeken.
En zo geschiedde...

Voor het marktonderzoekje liep ik vorige week op een zonnige dag door de stad. Eenmaal aangekomen moest ik even wachten, maar vervolgens werd ik een kamer, afgesloten door gordijnen, binnengelaten. De kamer had een spiegelwand waarachter zich een groep mensen van de opdrachtgever bevonden om mij te observeren. Ik werd geïnterviewd door een vriendelijke mevrouw en even verderop zat een notuliste om al mijn woorden op papier vast te leggen. Over gebrek aan aandacht niet te klagen dus! Het onderzoek draaide om een nieuwe reclamecampagne van een bank met betrekking tot sparen. Een onderwerp waar ik toch best graag over praat! Het gebeuren duurde ongeveer een half uur. Daarna stond ik weer buiten in het zonnetje. Binnenkort staat er €30,- op mijn rekening. Ik vond het leuk om te doen en een kleine moeite voor zo'n aardig bedragje. Wat mij betreft voor herhaling vatbaar!

Het mysteryshoppen had wat meer voeten in de aarde. Ik moest een warenhuis bezoeken en daar een aantal artikel kopen. Het onderzoek draaide om het testen van klantvriendelijkheid en verkoopvaardigheid van de medewerkers. De afdelingen en het soort product stonden in de opdracht vermeld, maar verder kon je een hoop zelf invullen: wat je wilde kopen, waarom, waar je precies naar op zoek was etc. Mijn strategie was om maar zo dicht mogelijk bij mijn eigen smaak te blijven. Van één van de artikelen vond ik het na afloop zelfs lastig om afscheid te nemen bij het retourneren aan de klantenservice. Gelukkig hield de prijs me tegen om tot daadwerkelijke koop over te gaan :) Na afloop van elke koop moest je binnen het uur een vragenlijst invullen en een foto van de aankoopbon mee sturen. Ik moest op welgeteld vijf afdelingen iets kopen. Uiteindelijk heb ik er twee gehad. Toen was ik het mysterieuze shoppen wel weer even zat. Komende week dus nog drie afdelingen te gaan. De opbrengst is dan €40,-. Ik vond het best leuk om te doen, temeer daar de verkopers aardig waren en ik dus een positief rapport kon insturen. Maar dit kost toch wel meer tijd dan ik dacht. Het is voor herhaling vatbaar, maar ik zal me een eventuele volgende keer beperken tot maximaal 1 à 2 aankopen.

Het leuke aan deze ervaringen is dat je veel bewuster meekrijgt hoe bedrijven en verkopers hun klanten proberen te verleiden. Er zit toch wel een hele wereld achter dat hele marketing-gebeuren. Kan in de toekomst handig zijn om af en toe doorheen te kunnen prikken. Het geld is in principe makkelijk verdiend, maar je moet er wel tijd voor (over) hebben en er een beetje plezier aan beleven.

Loop jij ook wel eens als een James Bond door de winkelstraten? Of laat je je liever vrijwillig bespieden van achter een spiegelwand?

Low budget lekker eten - Citroentaart

Genieten van lekker eten hoeft helemaal niet duur te zijn. Dat bewijst het volgende recept, afgeleid van BBC Good Food.

Recept voor citroentaart (8 personen)

Boodschappenlijst
Bloem:  € 0,10 (€ 0,39 per kilo)
Kristalsuiker: € 0,19 (€ 0,89 per kilo)
Eieren: € 1,22 (€ 1,35 per 10 stuks)
Roomboter: € 0,45 (€ 0,89 per 250 gram)
Room: € 0,41 (€ 0,55 per 200 ml)
Citroenen: € 1,01 (€ 1,69 voor 5 stuks)

TOTAAL: € 3,38 (€ 0,42 per persoon)





Ingrediënten
Deeg:
250 gram bloem
70 gram kristalsuiker
125 gram roomboter
4 eidooiers

Vulling
5 eieren
140 gram kristalsuiker
150 ml room
Citroensap- en rasp van 3 citroenen

Bereidingswijze
1. Meng de bloem en de suiker in een beslagkom. Verdeel de boter in blokjes en wrijf deze met je vingers door de bloem, totdat het mengsel korrelig wordt.
2. Voeg de eidooiers toe en kneed dit door elkaar. Maak een bal van het deeg, sla deze plat en vouw deze in huishoudfolie. Laat ca. een half uur in de koelkast rusten.
3. Meng ondertussen de ingrediënten voor de vulling, behalve de citroenrasp. Zeef het mengsel en meng vervolgens de citroenrasp er doorheen.
4. Verwarm de oven voor op 160ºC. Haal het deeg uit de koelkast en druk het deeg in een springvorm van Ø24 cm. (Ø26 cm. kan ook, maar dan wordt de taart iets lager). Druk het deeg glad met de bolle kant van een lepel. Prik er vervolgens gaatjes in met een vork. Bedek het deeg met bakpapier en blindbakvulling (bijvoorbeeld rijst of droge linzen).
5. Schuif de springvorm in de oven en bak ca. 10 minuten. Verwijder na 10 minuten het bakpapier met de blindbakvulling en laat het deeg nog ca. 20 minuten garen.
6. Zodra het deeg klaar is, haal je de springvorm uit de oven en giet je de ei-citroenvulling in de springvorm. Bak de taart nog ca. 35 minuten totdat de vulling net stevig is geworden.
7. Laat de taart even afkoelen. Verwijder de taart uit de springvorm en laat verder afkoelen op een taartrooster. De taart is zowel goed te genieten op kamertemperatuur als uit de koelkast. Kan bij de koffie of als nagerecht. Eet smakelijk!

Tips: 
Als je de dubbele hoeveelheid van het deeg maakt kun je de helft invriezen voor een volgende keer.
Het laatste restje slagroom kun je opkloppen en in je koffie doen.
Van de 2 eiwitten die je overhoudt, kun je meringues maken.

Back to basic in de keuken

Een van de leuke dingen in het leven is koken. Tenminste, als je het mij vraagt. Ok, ok, soms is koken een noodzakelijk kwaad, zeker als je laat thuis komt van werk, gesloopt bent, en eigenlijk het liefst op de bank neer zou willen ploffen zonder nog enige vorm van activiteit te vertonen.
Maar toch, als je dan eenmaal meditatief aan het roeren bent in zo'n pan, keert de rust in je hoofd vanzelf terug. Koken is weer teruggaan naar de basis van het leven: eten bereiden voor jezelf en je naaste(n), omdat dat nodig is om te overleven, omdat het deel uitmaakt van de essentiële basisbehoeften van de mens.

Wat je daarbij te allen tijde moet zien te voorkomen is dat je op zo'n avond ook nog eens boodschappen moet doen, omdat er een bepaald ingrediënt ontbreekt. Niets frustrerender dan met een moe en chagrijning hoofd in een drukke winkel te staan samen met andere hongerige medemensen. Dit leidt  ook vaak tot geldverspilling (voorgesneden, voorgefabriceerd voedsel lijkt op zo'n moment volstrekt logisch) en ongezonde keuzes (bij vermoeidheid geef je sneller toe aan vet en suikerrijk voedsel).
Een keer in de week alle boodschappen doen en gebruik maken van de ingrediënten die je in huis hebt, vind ik het fijnst en heeft me al een flinke besparing op het boodschappenbudget opgeleverd. Sommige mensen maken daarbij een weekmenu (leuk, heb je altijd voorpret!). Ik en mijn partner improviseren op basis van wat we in huis hebben. Reden: partner is allergisch voor planmatige activiteiten :)

Het hebben van een aantal basisingrediënten is dan heel erg handig. Met deze basis standaard in huis draai je altijd wel een (goedkope) smakelijke maaltijd in elkaar. Ik vind niets leuker dan bij anderen in de keukenkastjes te kijken om te zien wat zij allemaal in huis hebben. Dit heeft te maken met mijn schaamteloze voyeuristische aard, maar levert daarnaast soms nog wel eens inspiratie op. Daarom het idee om in deze blog een kijkje in mijn keukenkastje te geven, omdat ik ervan uitga dat ook jullie een stel schaamteloze voyeuristen zijn :) Bovenstaande foto is helaas niet hoe onze keuken georganiseerd is. In plaats van onze keukenkastjes te organizen (voor zover dat mogelijk is in onze mini-keuken) bekijk ik al kwijlend de organized pantries op Pinterest en plaats ik een van die foto's op mijn blog om julie te misleiden..

Mijn basislijst bestaat uit de volgende zaken:

Olie

• Olijfolie
• Olijfolie Extra Vergine
• Sesamolie
• Zonnebloemolie

Azijn

• Appel- of ciderazijn
• Balsamicoazijn
• 'Gewone' azijn
• Rode wijnazijn
• Witte wijnazijn

Diverse smaakmakers

• Chilisaus
• Honing
• Ketjap
• Kokosmelk
• Mosterd
• Oestersaus
• Rijstwijn
• Rode wijn
• Sambal
• Sojasaus
• Vissaus
• Worcestershire-saus 

Kruiden en specerijen

• Bouillon
• Chilipoeder
• Kaneel
• Kardemom
• Kerriepoeder
• Komijnzaad
• Korianderzaad
• Kurkuma
• Nootmuskaat
• Oregano
• Paprikapoeder
• Peper en zout (dûh!)
• Trassie
• (venkelzaad, anijszaad, garam masala, nigellazaad en fenegriekzaad als je verslaafd bent aan Indiaas eten)

Verswaren

• Citroen (waar je met een gerust hart de schil van kan raspen zonder allerlei giftige toestanden in je eten te verwerken)
• Gember
• Knoflook
• Rode pepers
• Uien

Koelkast

• Eieren
• Melk
• Room
• Roomboter

Deegwaren, rijst etc

• Aardappels
• Basmatirijst
• Couscous
• Kikkererwten
• Lasagnebladen
• Linzen
• Risotto rijst
• Spaghetti
• Spliterwten
• Udon noodles

Bakproducten

• Baking soda
• Bakpoeder
• Bruine basterdsuiker
• Cacaopoeder
• Chocolade
• Gecondenseerde melk
• Geraspte kokos
• Gist
• Kristalsuiker
• Maizena
• Noten (hazelnoten, amandelen)
• Poedersuiker
• Rozijnen
• 'Standaard' bloem
• Vanille-aroma
• Vanillestokjes (daarmee maak je je eigen vanillesuiker)
• Volkorenmeel

Blikvoer

• Gepelde tomaten 
• Geconcentreerde tomatenpuree
• Kidneybonen
• Maiskorrels
• Vis (makreel, tonijn, ansjovis)

Diepvries

• Citroengras
• Laos
• Limoenblad
• Pandanblad

Hoe ziet jouw keukenkastje eruit? Welke ingrediënten beschouw jij als basic?

Jaarafrekening energie

De jaarrekening van de energieleverancier...ik zat er al een tijdje op te wachten...en ik had een vermoeden dat we wel iets terug zouden krijgen. En wat is het dan fijn als je verwachtingen ook daadwerkelijk waargemaakt worden!
"Zie je nou wel", riep ik snerend naar mijn partner, de afrekening voor zijn neus heen en weer wapperend, "al dat gezeik over lichten uit, stekkers uit stopcontacten, verwarming naar beneden is niet voor niks geweest!"

Niet niks betekent ik ons geval €469,- terugkrijgen. Wat is het toch heerlijk om gelijk te krijgen, niet dan? Sorry, zo onhebbelijk kan ik soms wel eens zijn.

Zijn we dan zo zuinig? Op andere blogs lees ik soms meterstanden waarbij ik een paar keer met mijn ogen moet knipperen om te geloven wat er werkelijk staat. In mijn beleving zijn anderen veel zuiniger met energie dan wij. Op Milieu Centraal kun je je energieverbruik vergelijken met andere soortgelijke huishoudens. Je vult het soort huis in (bijv. tussenwoning), het bouwjaar van de woning, het aantal m2 en het aantal personen in het huishouden. Allemaal factoren die van invloed zijn op het energieverbruik. Wij hebben een tussenwoning uit 1910 en delen 70m2 met z'n tweeën (poes maar even buiten beschouwing gelaten).

Het gemiddelde verbuik van een huishouden van 2,2 personen is 3500 kWh aan elektriciteit en 1600 m3 gas. De totale energierekening bedraagt gemiddeld per jaar zo'n €2200,-.
Milieu Centraal vertelt ons dat wij zuinige elektriciteitsgebruikers zijn. We hebben 1481 kWh verbruikt, terwijl gelijke huishoudens gemiddeld 2400 kWh verbruiken. Dit plaatst ons in de 30% huishoudens met het laagste elekriciteitsverbruik.
Voor wat betreft gas horen we bij de 40% huishoudens met het laagste gasverbruik. We hebben 1181 m3 gas verbuikt, terwijl onze soortgenoten gemiddeld genomen 1450 m3 verbruiken.

Nou, dat klinkt niet slecht. Nu nog proberen om de gewoontes rond energiebesparing ook in 2013 consequent vol te blijven houden. Daarnaast staan er nog een tweetal goede voornemens op het programma. Een daarvan is het isoleren van de kruipruimte. Dit moet een positieve invloed gaan geven op de energienota. Een tweede is het vervangen van de lampjes met zuinige ledlampen. Deze schijnen volgens de Consumentenbond steeds zuiniger en betaalbaarder te worden en daarnaast ook steeds mooier licht te geven. Zeker de moeite waard om binnenkort wat energie in te steken.

Alles onder controle

We zijn inmiddels zo'n 3 weken verder sinds ik besloten heb om tijdens de vastenperiode geen druppel alcohol te drinken. Nog de helft te gaan en dan zit de uitdaging erop! Hoe is het me de afgelopen periode vergaan?

Het liefst had ik je natuurlijk een smeuïg verhaal verteld over de cold turkey lijdensweg die ik de afgelopen weken bewandeld heb. Trillende handen, parelend zweet op het voorhoofd, vertwijfeling, wanhoop, therapie, relapses etc.
Maar nee, niets van dit alles. Het valt me echt 100% mee. Niet dat ik nooit meer zin heb in een glaasje van het mooie rode vocht, maar vaak is het meer vanuit gewoonte: het weekend is ingegaan of ik maak bolognesesaus of we zijn heerlijk aan het eten of er komt een vriend langs... en daar hoort de wijn dan eigenlijk gewoon bij.

Ondertussen neem ik bij de wekelijks boodschappen 'uit gewoonte' nog elke keer een flesje wijn mee. En weet je wat zo leuk is? Het wijnrek raakt voor het eerst in zijn leven nu een keer echt gevuld! En in plaats van dat mijn handen beginnen te jeuken om een flesje te ontkurken bij de aanblik hiervan, word ik er gewoon blij van (en verwen ik mezelf vervolgens met een kop thee). Want, zoals Jelle Bakker het verwoordde in zijn reactie: Het voelt goed om te weten dat ik nog steeds de baas kan zijn over mijn eigen lichaam. Net als dat het goed voelt om te weten dat je de baas kan zijn over je eigen portemonnee.

In de tussentijd kan ik dus met zekerheid concluderen dat ik blij wordt van controle: of zich dat nu uit in wijnrekken die gevuld raken zonder dat ik 'verleid' wordt of keurige grafiekjes en begrotingen van inkomsten en uitgaven.
Maar het is natuurlijk onrealistisch om te geloven dat je overal controle over hebt, op alles kunt sturen. Het leven zit nu eenmaal vol gebeurtenissen die zich buiten onze invloedssfeer afspelen. Misschien dat  'loslaten' een nog veel moeilijkere opgave is dan controle. Hoewel de controle hem vaak ook zit in het kunnen en durven loslaten van oude gewoontes en patronen...

Anyway...we hebben nog een twintigtal dagen te gaan. Genoeg tijd om alsnog de controle te verliezen en/of tot nieuwe inzichten te komen. Wordt vervolgd!

De vliegticket loterij

Aangezien er in juli een huizenruil-deal gesloten is met een stel in Stockholm, werd het tijd om na te gaan denken over het vervoer. We hebben zelf geen auto, maar kunnen meestal wel een auto lenen. Je kunt dan ofwel via de veerboot ofwel via de Deense bruggen het Zweedse vasteland bereiken. Een andere optie is vliegen. We hebben uiteindelijk voor het laatste gekozen. 

Dus werd het tijd om vergelijkend warenonderzoek te doen naar de prijzen van verschillende vliegtickets. Dit valt niet mee. Er bestaat een oerwoud van prijzenvergelijkingssites wat het eerder moeilijker dan makkelijker lijkt te maken. Uiteindelijk kwam ik uit bij een ticket van onze koninklijke luchtvaarttoko via een reisbureau voor een bedrag van €277,- retour voor twee personen, vanaf Schiphol, met christelijke vertrektijden. Betalen maar! 

Maar toen bleek de link niet te werken. Dus werd er een mail naar het betreffende reisbureau gestuurd. Daar kreeg ik trouwens heel snel antwoord op. Meteen de volgende dag had ik een mailwisseling met een mevrouw ('persoonlijke reisassistente' heet dat tegenwoordig) die opnieuw de gegevens voor mij invoerde en mij de betalingslink stuurde. Helaas, de mail met de betreffende link bleek in mijn mailbox onvindbaar. Toen maar aangegeven dat ik 's ochtends bij het betreffende reisbureau langs zou komen om de tickets persoonlijk te komen pinnen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik werd geholpen door een vriendelijke stagiaire die mijn gegevens opviste uit het systeem en met zachte stem vertelde dat de tickets vandaag  €348,- kostten. *&^%$#@#$%^!

Dat was binnen een dag gewoon €70 meer! Vanaf hier liet de stagiaire het graag aan haar collega over om de zaken met de verdrietige klant verder af te handelen. De collega was nog bezig met een andere boeking, dus moest ik nog even geduld hebben (je bent het al bijna verleerd om op je beurt te wachten nu je bijna alles zelf online kunt regelen). 

Maar gelukkig verloste deze dame me van mijn lijden: de €70,- betrof de boekingskosten die in rekening gebracht worden als je tickets via het reisbureau koopt. Daar ik ze online had besteld, werden deze kosten in mindering gebracht. De tickets waren al met al €1,- duurder geworden in vergelijking met de dag ervoor. De medewerkster vertelde me dat het vrij normaal is dat ticketprijzen per dag verschillen. Het blijft dus altijd een gok, die tickets boeken. Ik wist niet hoe snel ik mijn pas door de pinmachine moest halen. De tickets zijn veilig en wel binnen. Missie geslaagd.

Toch blijf het maar een raar gebeuren, die prijsschommelingen. Alle tips ten spijt (vroeg boeken, vanaf een 'goedkoop' vliegveld, flexibel zijn in data en tijden), er valt geen peil op te trekken. De website stedentripper.com kwam bij een onderzoek naar vliegtickets van R.yanair tot de volgende conclusies:

• in 44% van de gevallen verschilden de tarieven t.o.v. de dag ervoor;
• 36% was een prijsdaling;
• 64% een prijsstijging;
• 153% was het gemiddelde prijsverschil;
• 640% het hoogste prijsverschil;
• 162% was het hoogste prijsverschil t.o.v. de dag ervoor.

Mensen die verstand hebben van marketing, hebben de term fluid pricing bedacht. Om maximaal rendement te behalen per vlucht, worden ticketprijzen continu aangepast. Bijvoorbeeld door voor de vroegboekers lagere prijzen te hanteren om al vroeg wat cashflow te genereren. Blijkt er ineens een mega-groot evenement op plaats van bestemming georganiseerd te worden, schieten de ticketprijzen omhoog. Daarmee worden de goedkopere tickets weer ruim gecompenseerd. Dat er dan bij dezelfde vlucht tussen dezelfde stoel van passagier Jan en passagier Klaas gigantische prijsverschillen blijken te zitten, is in marketingtermen 'logisch': het gaat ten slotte om de totale ticketopbrengst per vlucht.

Voor de lol bekeek ik zojuist weer even de prijzen van de tickets van Schiphol naar Stockholm. Wat bleek? Tickets voor de door mij gekozen tijden bleken niet meer beschikbaar voor de prijs die ik betaald heb, maar er stond nu ineens een aanbieding bij met een ietwat afwijkende terugvliegtijd die €40 goedkoper was.

Balen? Ja, eigenlijk wel. Aan de andere kant, het is net een grote loterij. Soms heb je mazzel en soms ook niet. Het is zo onvoorspelbaar. Het enige wat je kunt doen is meerdere keren vergelijken en dan op hoop van zegen je slag slaan. 

Zo, ik ga me er maar niet meer druk over maken. In plaats daarvan ga ik me maar weer eens verheugen! Jippie, nog een paar maanden en dan mag ik op vakantie! Dat is zo leuk dat ik straks mijn buurman het goedkopere ticket van harte gun!

Overzicht uitgaven februari

De kortste maand van het jaar zit er weer op. Tijd om weer even terug te blikken. Wat had februari voor ons in petto? Een piepkleine meevaller deze maand van €1,70 van de boekenverkoop via B.ol. Verder een kleine teruggave van het waterbedrijf ter waarde van €11,-, waardoor de waterkosten deze maand lager uitvielen. 
De energiekosten lagen ook lager dan begroot. Dit komt omdat de nieuwe energieleverancier nog niets afgeboekt heeft en de oude energieleverancier slechts een soort van 'halve maand' heeft afgeschreven.
Ik had kosten bij de apotheek voor mondwater en zware pijnstillers na mijn verstandskies-avontuur. 
De rode bedragen zijn de euro's die ik uit het spaarpotje gehaald heb. Zo heb ik in januari €30,- in het spaarpotje gestopt voor persoonlijke ontwikkeling. Die heb in februari ingezet. Ik heb me namelijk ingeschreven voor een schrijfcursus! Heb er nu al zin in, maar moet nog even geduld hebben tot april. 
Het was een drukke maand met diverse familiebezoekjes en een uitstapje, waarbij papa en mama er op stonden dat zij het zouden betalen. De recreatiepot bleef dus onaangeroerd. Lijkt het net alsof we niets leuks doen, maar dat valt dus wel mee! 
Over het gespaarde bedrag ben ik meer dan tevreden.

Wat ligt er voor maart in het verschiet? Nou, hopelijk de langverwachte eindafrekening van de energienota. Ik verwacht dat we iets terugkrijgen. Daarnaast werk ik deze maand mee aan een onderzoek, wat een bescheiden bedragje extra op moet leveren.
Qua uitgaven wacht ik de rekening van de kaakchirurg nog steeds af. Om de pijn te verzachten wil ik een lekker luchtje aanschaffen. Hiervoor hoef ik niet veel extra's bij te leggen, omdat ik nog een tegoedbon uit het kerstpakket heb. 

Hebben jullie ook een goede maand gedraaid?

	Periode: februari
ITEM:		Totalen
	INKOMSTEN:	€2.109
Sparen (10%)
	Noodfonds	€464
	Afschrijving	€0
	Onderhoud	€0
	Aflossing	€0
	Pensioen	€0
Woonlasten (25% - 35%)
	Hypotheek	€559
	Gemeentebelastingen	€56
	Waterschap	€25
	Woonverzekering	€22
	Klein onderhoud	€0
	Inrichting	€7
	Woningnet	€0
	Woningnet	€1
	Overig	€0
Gas, water, licht (5% - 10%)
	Gas en elektra	€90
	Water	€20
	Water	(€9)
	Telefoon	€34
	Internet	€32
	Bankkosten	€0
	Bankkosten	€6
Voeding (5% - 15%)
	Boodschappen	€241
	Uit eten	€7
Vervoer (10%- 15%)
	Reiskosten	€260
	OV-abonnement	€0
	OV-abonnement	€5
	Fietsonderhoud	€0
	Fietsonderhoud	€3
Kleding (2& - 7%)
	Kleding	€5
	Kleding	€5
	Stomerijkosten etc.	€0
	Stomerij etc.	€5
Ziektekosten (5% - 10%)
	Zorgverzekering	€89
	Zorgkosten	€16
	Eigen risico	€25
Persoonlijke uitgaven (5% - 10%)
	Toiletartikelen	€22
	Make-up	€0
	Kapper	€0
	Persoonlijke ontwikkeling	€130
	Persoonlijke ontwikkeling	(€30)
	Cadeautjes	€16
	Cadeautjes	(€1)
	Overig	€0
Vrije tijd (5% - 10%)
	Recreatie	€0
	Bibliotheekabonnement	€0
	Bibliotheekabonnement	€4
	Vakantie	€0
	Vakantie	€0