Het lijkt me zo heerlijk: elke ochtend rustig en blij wakker worden, niet gehinderd door gevoelens van frustratie, chagrijn en oververmoeidheid. Zeeën van tijd hebben om een fatsoenlijk ontbijt op een beschaafd tempo naar binnen te werken. Mezelf vóór het ontbijt als overtreffen door een paar minuten hard te lopen of in lotushouding meditatie-achtige oefeningen te doen. Helder hebben wat de doelen zijn van die dag en ze aan het eind van de ochtend stressloos behaald hebben.
In werkelijkheid ziet mijn ochtendritueel er danig anders uit. Het is niet dat ik als een chaotische kip zonder kop door het huis ren. Ik heb een tamelijk vaste structuur. Ik ben inmiddels zo wijs om 's avonds alvast kleren voor de volgende dag klaar te leggen en de tafel te dekken. Ik zorg dat ik brood uit de diepvries haal en dat mijn OV-chipkaart met voldoende saldo klaar ligt, samen met de sleutels en fietslampjes. Dit scheelt alweer enkele potentiële stress- en treuzelmomenten en zorgt dat ik alles op de automatische piloot kan doen. De automatische piloot zorgt er overigens ook voor dat ik niet in staat ben tot enige interactie met mijn huisgenoten. Die blijven dan ook ver uit mijn buurt.
Sinds kort sta ik iets eerder op om meer tijd te kunnen nemen voor een gezonder ontbijt bestaande uit yoghurt met havermout, rozijnen, fruit en honing en een klein kopje koffie. Iets eerder betekent 6:00 uur: wat mij betreft de max als het gaat om vroeg opstaan. Dit heeft er ook toe geleid dat ik doorgaans niet hoef te rennen om mijn trein te halen. Toch word ik er nooit blij van, van zo'n ochtend.
In het weekend slaap ik wat langer. Ik ben geen langslaper, maar weet mijn ochtenden toch altijd volkomen improductief door te komen. Eeuwen doen over het kopje koffie, blogjes lezen en teveel dingen verzinnen die ik in het weekend wil doen, waarvan ik nauwelijks de helft gedaan krijg, omdat de ochtend in no time weer voorbij is. Dat moet toch beter kunnen, zou je denken.
Lastig hoor, een goed ochtendritueel. Misschien moet ik me er maar bij neerleggen dat ochtenden niet aan mij besteed zijn. Of toch de hardnekkige ochtendstructuur proberen om te plooien tot iets dat beter werkt.
Hoe ziet jouw ochtendritueel er uit? Ben jij een ware Zen-master of eerder die kip zonder kop?
Sinds ik wat ouder word ;) kan ik zelfs niet heel lang meer uitslapen...
BeantwoordenVerwijderenik word in het weekend vanzelf wakker rond de normale tijd dat ik in de week opsta...
Maar als ik vroeg moet vertrekken en om 7 u. op het werk te zijn
is er nog niemand wakker en zorg ik ook dat alles klaar ligt ....
Ik moet dan alleen nog op het knopje van de koffiezet drukken en
het brood en beleg op tafel zetten....mijn kleren liggen dan ook altijd
klaar...
Voor de rest verloopt het hier redelijk rustig s'morgens....dat is ooit anders geweest want jongste dochter blijft veels te lang in bed liggen en vertrekt heel nipt naar school....ik heb me er heel lang druk in gemaakt maar helpen deed het niet...ik werd er alleen maar superslechtgezind van....dus nu laat ik haar maar....en wonder boven wonder gaat het sindsdien veel beter....
heel veel liefs
Ik heb me er jaren geleden bij neergelegd dat ik nu eenmaal een geboren avondmens ben. Zoonlief weet goed dat ie in de ochtend niet met me hoeft te sollen:)
BeantwoordenVerwijderenAlle soorten ochtendrituelen heb ik al beleefd in mijn leven.
BeantwoordenVerwijderenSinds vijf jaar, vijf ochtenden loopt om 4.30 mijn mobiel af met een vrolijke hondenblaf. Wassen en poetsen, jas aan schoenen aan, brood uit de koelkast, (vorige avond klaar gemaakt) in de tas. fiets uit de schuur en om vijf uur op het werk. Omdat ik opstart is er natuurlijk koffie met een snelle boterham. Weekend is wel lastig want ik wordt altijd om 4.30 wakker. sukkel ik nog wel weer even in maar nooit lang. uiterlijk zeven uur zit ik aan de koffie.
BeantwoordenVerwijderen