Laat ik maar direct eerlijk zijn. Ik ben niet zo van de bruiloften. Het feit dat ik geen trouwplannen heb, heeft als direct voordeel dat het een enorme besparing oplevert. Dat neemt natuurlijk niet weg dat iedereen zelf moet weten welke keuzes te maken. Feit is dat het afgelopen jaar in mijn kennissenkring veelvuldig de keuze is gemaakt om te gaan trouwen. Hierdoor is voor mij een tipje van de sluier opgelicht over de enorme markt die er achter zo'n bruiloftsevenement zit. Ik vind het enorm fascinerend.
Dat ik daarin niet alleen sta, bewijzen programma's als My Big Fat Gypsy Wedding. Ook Pinterest staat vol foto's van en ideeën voor allerlei soorten bruiloften; van sober en eenvoudig tot enorm exclusief. Als je dan eenmaal ten huwelijk gevraagd bent of hebt (wat ook weer op allerlei manieren kan) begint het grote Kiezen en Spenden.Van de kleur en papiersoort van de uitnodiging tot gastenlijst, trouwdatum, feestlocatie, ringen, menu's, taarten, tafeldecoratie, (aan)kleding, haar en make-up, vervoer, feestthema, muziek, foto's, BABS, cadeautjes voor de gasten, gastenboek en bestemming van de huwelijksreis.
De bruiloftsstress gaat ook niet voorbij aan de omgeving. Op de dag zelf wordt er, afhankelijk van welke categorie gast je bent (daggast of avondgast), verwacht dat je toch wel een aanzienlijke bijdrage aan het trouwspektakel levert. Dit jaar was hier het 'envelopje' de eensluidende wens van alle bruidsparen. Daarnaast natuurlijk feestelijke kleding (al dan niet volgens een bepaald thema) en oh ja, voorafgaand aan de bruiloft nog een supervet vrijgezellenfeestje. Uitschieter hierbij was een bijdrage van 100 euro exclusief kosten van het uitgaan. Dit betrof een superdeluxe kookworkshop: samen koken, dan lekker opeten en de drankjes (die rijkelijk geschonken worden tijdens het koken en bij het eten) op basis van nacalculatie (denk er zelf even het geluid van een rinkelende kassa bij).
Ik begin nu een beetje cynisch te klinken en dat is niet mijn bedoeling. De vrijgezellenfeesten dit jaar waren leuk en de bruiloften mooi. Je gunt het je vrienden. En toch...op momenten dat het er financieel wat minder rooskleurig uitziet en/of je gewoonweg minder affiniteit hebt met trouwen, kun je best verdrietig worden van de vanzelfsprekendheid waarmee je geacht wordt helemaal mee te gaan in het hoge 'dit-moet-de-mooiste-dag-van-hun-leven-en-coolste-vrijgezellenfeest-ever-worden' gehalte.
Dat wat in ons leven vooral centraal lijkt te staan is de Belevenis: je moet het meemaken, je moet er bij zijn. 'Het' is in dit geval iets spetterends, fantastisch, onvergetelijks, spectaculairs en bovenal iets authentieks. Zo moeten de feesten in het weekend zijn of de zomervakanties naar verre oorden. Ook de bruiloft en alles daarom heen moet een ultieme Beleving zijn, voor het bruidspaar en voor de gasten. Maar wat is er eigenlijk authentiek aan? Vele mensen trouwen en volgen daarbij in meer of mindere mate hetzelfde stramien dat letterlijk overgenomen lijkt te zijn uit een Hollywood-script.
Veel meer dan dat het een belevenis is, moet het Betekenis krijgen. Iemand betekent heel veel voor je. Ook mijn partner betekent heel veel voor mij. Hoe kun je daar betekenis aangeven? Hoort daar een bruiloft bij die gemiddeld 10.000 euro kost? Of kan het ook anders? Iets waar nog geen markt voor is, waar niet honderd mensen bij aanwezig zijn en wat in stilte gebeurt, op een wijze die bij je past?
Ik peins nog even verder...:)
Je moet alles helemaal naar je eigen zin doen, tot de kleur van de servetjes aan toe.
BeantwoordenVerwijderenJe moet een tof vrijgezellenfeest krijgen.
Je moet de perfecte droomjurk dragen.
Je moet er niet aan denken dat je man zijn stropdas een kleur heeft die vloekt met jouw mascara.
Je moet... dat vooral. Die opgeprikte kijkonseensgelukkigzijn-shows... nee, niet mijn smaak.
Ik heb er ook niets mee, ben dan ook niet getrouwd. In mijn vriendenkring is weinig getrouwd en als er getrouwd werd, dan gewoon met een leuk feestje waarbij iedereen zelf wat lekkers te eten meebracht of zo. En gelukkig, nooit een vrijgezellenfeest meegemaakt.
BeantwoordenVerwijderenToen ik als kok werkt heb ik er heel wat meegemaakt, omdat er in het restaurant waar ik werkte heel wat vrijgellenfeestjes zijn gevierd. Dat van de meiden was meestal wel leuk maar van mannen was vaak een en al gebral, dronken toestanden en meubilair dat door de lucht vloog.
Not my cup of tea....
Ha, ha, herkenbaar en toch ook niet... Ik vind dat als je trouwt, je dat moet doen zoals je zelf wilt en niet zoals het hoort... Meneer M (Martin) en ik zijn getrouwd op Tibetaanse muziek, in hett bijzijn van 35 genodigden. Gen feest, wel, heel gezellig, diner, wel mooie kleding, geen wiitte, maar (zacht)paarse jurk, geen klassieke bruidstaart, maar een hazelnootbruidstaart, geen video, wel foto's, thuis genomen, niet in een park of zo, verrassend leuk, onze trouwingen komen uit Griekenland. Onze trouwdag was helemaal onze dag; gezellig en ontspannen, ik zou het zo weer doen ondanks de kosten. Het kan dus ook leuk zijn om te trouwen!
BeantwoordenVerwijderenHaha, dank voor deze 'tegen'-reactie. Tuurlijk kan het ook op die manier. Wat Spaarcentje aangeeft (feestje waar iedereen zelf wat meebrengt) klinkt ook heel relaxt en ongedwongen. Dat zijn niet de bruiloften die ik ken. Hoe dan ook, iedereen mag daarin zijn of haar eigen keuzes maken.
Verwijderendan geef je (tien)duizenden euro's uit en dan heb je niet eens de garantie op een lang en gelukkig leven samen. Wij zijn vooral om praktische redenen getrouwd (hadden samen al een kind, wilden daarom graag dezelfde achternaam en gingen een huis kopen; trouwen was dan ook minder omslachtig dan een contract bij een notaris, wat we dan weer te kil vonden en we hadden bovendien geen redenen om huwelijkse voorwaarden op te stellen (geen schulden/bezittingen) en daarna hebben een etentje gegeven voor enkelen. Dat was het dan ook wel weer.
BeantwoordenVerwijderenIk heb geen spijt er van dat we het zo gedaan hebben. Trouwen is iets tussen twee mensen en niet half NL op een patserig feest moeten entertainen. Ik vind het wel leuk om bruiloften te bezoeken. Lekker drinken, gek doen en dansen op die heerlijke nummers die iedereen kent. En stiekem lachen om de bruid die dan al helemaal total loss is op d'r veel te hoge nieuwe hakken:). Vrijgezellenfeesten heb ik dan weer weinig mee en probeer ik altijd onderuit te komen. Tot nu toe altijd goed gelukt:)
Volgens mij focussen veel mensen zich teveel op de bruiloft zelf; dat moet dé dag van hun leven worden. Ze vergeten vaak dat er nog een heel huwelijk achteraan komt.. ! Dat huwelijk zou eigenlijk veel meer aandacht moeten krijgen dan de dag van de bruiloft zelf. Neemt niet weg dat je je trouwdag gewoon lekker moet vieren zoals je dat zelf wil maar het is denk ik wel belangrijk dat je ook nadenkt over de tijd die erna komt. Want daar gaat het toch eigenlijk vooral om. Wat heb je aan een cool vrijgezellenfeest, een tóp trouwdag (reisje naar Venetië, gondels, etc. etc.) en een dito huwelijksreis als daarna blijkt dat je eigenlijk niet zo goed bent samen en na een jaar weer uit elkaar gaat ? Nee, dan liever iets bescheideners tijdens de huwelijksdag en daarna investeren in een goed huwelijk !
BeantwoordenVerwijderenIn het programma Altijd Wat van de NCRV werd dinsdag vermeld dat tegenwoordig gemiddeld € 17.000 wordt uitgegeven voor een trouwerij. Dat is het jaarinkomen van iemand met een minimumloon. Pfew... ik schrok van dat bedrag. Maar iedereen moet natuurlijk gewoon doen waar hij/zij zelf zin in heeft.
BeantwoordenVerwijderenPas geleden heb ik een heel leuk, gezellig, eenvoudig trouwfeest meegemaakt. Het bruidspaar en 20 gasten gingen lopend van huis naar trouwzaal en lopend van trouwzaal naar restaurant (toch zeker 2 x 100 m, haha), waar we lekker geborreld en gegeten hebben. Geen receptie, geen toestanden, geen echte bruidskleding, wel twee heel gelukkige mensen die heel duidelijk voor elkaar hebben gekozen.
Heerlijk, zo'n ontspannen feestje!